Przepiękne plaże wśród palm, znane kurorty goszczące setki znamienitych gości, niebieskie śródziemnomorskie niebo, luksusowe hotele i krystalicznie czysta woda wyznaczają kanony turystyczne niezwykłego regionu jakim jest Lazurowe Wybrzeże zwane również Riwierą Francuską. Dla słonecznego wypoczynku na południe Francji zjeżdżają turyści z całego świata spragnieni luksusu, złotego piasku i lazurowego morza łączącego się z imponującą przyrodą długiego wybrzeża. Dodatkową atrakcją są urocze miasteczka rozłożone na malowniczych wzgórzach, bogata tradycja, piękne zabytki i nieziemska kuchnia. Region bije corocznie rekordy odwiedzin, każdy kurort szczyci się czymś wyjątkowym, a wolny czas wypełnia zwiedzanie perełek architektonicznych. Wieczorami romantyczne deptaki zapełniają się setkami spacerujących gości, a najlepsze kluby i dyskoteki zaczynają swój szalony taniec do białego rana. Na ulicach miast można podziwiać najdroższe samochody, w ekskluzywnych restauracjach próbować wyszukanych potraw, wypoczywać na najlepszych w Europie kąpieliskach i codziennie spotykać setki roześmianych turystów. Jeżeli ktoś szuka cichego, taniego i spokojnego miejsca na wypoczynek, to Lazurowe Wybrzeże raczej nie jest dla niego.

O popularności regionu świadczą nie tylko piękne krajobrazy i ciekawe zabytki, ale także wysokie nasłonecznienie sięgające ponad 300 dni w roku, dogodny klimat podzwrotnikowy śródziemnomorski i ciepłe morze z temperaturą rzadko spadającą poniżej 25°C. W tej części Francji zimy są łagodne i wilgotne, a lata suche i gorące. Na wybrzeże chętnie zaglądają miłośnicy sportów wodnych, gdyż najczęściej wieje mistral – idealny wiatr do pływania na desce z żaglem. Lazurowe Wybrzeże rozciąga się między Hiszpanią na zachodzie i Włochami na wschodzie, natomiast na północy tę część lądu od zimnych wiatrów wiejących od strony kontynentu chroni pas Alp Nadmorskich oraz tereny górskie Alp Prowansalskich.

Magiczną nazwę Lazurowe Wybrzeże wykorzystał po  raz pierwszy francuski pisarz Stephen Liegeard, który właśnie pod takim tytułem wydał w 1887 r. poczytną książkę. Najstarsze ślady osadnictwa datowane na 400 tys. lat p.n.e. naukowcy odkryli w okolicach dzisiejszej Nicei i choć pierwszymi osadnikami były ludy liguryjskie, to Grecy założyli najstarszą osadę Massalia, która urosła z czasem do rangi najważniejszego miasta na wybrzeżu i stała się Marsylią. Kolonizatorzy rzymscy pozostawili po sobie ślady w postaci atrakcyjnych turystycznie amfiteatrów, pomników i wielu ciekawych budowli. Świetność panowania rzymskiego skończyła się na przełomie epoki starożytnej i średniowiecznej, kiedy w kolejnych wiekach nadciągnęli kolejni najeźdźcy w postaci Wizygotów, Franków i Arabów. Wybrzeże nękali także piraci berberyjscy pustosząc okoliczne tereny. Na historycznych kartach regionu zapisało się panowanie książąt Sabaudii, a także rodu Grimaldich, pochodzącego z włoskiej Genui. Od 1486 r. Lazurowe Wybrzeże wraz z sąsiednim regionem administracyjnym, Prowansją, należało już do Francji, chociaż poszczególne części regionu miały odmienne losy. Przykładowo Nicea w 1815 r. przypadła królestwu Sardynii i Piemontu, natomiast do Francji wróciła dopiero po referendum z 1860 r. Największy rozkwit  regionu przypadł na XVIII i XIX w., kiedy do malowniczej krainy zaczęli przyjeżdżać brytyjscy arystokracji i liczni inwestorzy z wielu europejskich krajów, a po nich nastała era turystów masowo zlewających nadmorskie kurorty.

Najważniejszym miastem regionu jest Marsylia – brama prowadząca do Morza Śródziemnego i wielu innych odległych krain morskich. Dzięki swojemu położeniu miasto jest niezwykle barwne, kosmopolityczne i wielonarodowościowe, co zapewnia mieszanka wielu kultur i zamieszkujących je imigrantów. Miasto z pewnością warto odwiedzić ze względu na zabytki, chaotyczną historię i wiele ciekawych atrakcji. Pierwsze na tym terenie greckie państwo-miasto szybko stało się ważnym portem imperium rzymskiego, który w kolejnych wiekach wielokrotnie przechodził pod różne panowania. Ważnym wydarzeniem dla historii kraju i regionu była rewolucja francuska, po której Napoleon Bonaparte ogłosił się Pierwszym Konsulem, a popularna wśród rewolucjonistów pieśń „Marsylianka” stała się hymnem Francji. Wędrówkę po mieście można zacząć od Musee d'Histoire de Marseille, by szczegółowo poznać historię osadnictwa i całego Lazurowego Wybrzeża. Po zdobyciu odpowiedniej wiedzy warto wyruszyć do Vieux Port – serca miasta bijącego od starożytności, w którym cumują przepiękne jachty i łodzie rybackie. Nabrzeże zwabia głodnych turystów zapachami świeżych ryb i owoców morza płynącymi z doskonałych tawern nastawionych na duży ruch. Przy okazji warto spojrzeć na dwa zabytkowe, nadmorskie forty św. Mikołaja i św. Jana, pamiętające morskie bitwy i najazdy piratów. Jak już nogi nie będą odmawiały posłuszeństwa na zwiedzanie miasta można ruszyć główną arterią ruchliwego śródmieścia La Canebiere z wieloma sklepami oferującymi nie tylko pamiątki, ale także najznamienitsze francuskie wyroby. Ślady greckich umocnień można obejrzeć w Ogrodzie Ruin, natomiast najciekawszymi zabytkami w mieście są ratusz znany również jako Hotel de Ville, duchowa kolebka miasta jaką jest katedra Notre Dame de la Garde ze złotym posągiem Matki Boskiej spoglądającym z jej szczytu na morze oraz opactwo San Victor z budzącymi grozę katakumbami. Położenie Marsylii na wzgórzach sprawiło, że okolica jest wyjątkowa krajobrazowo. Miasto składa się z naturalnych przestrzeni, parków i ogrodów, po których dobrze się spaceruje, a także przyjemnie odpoczywa w cieniu bujnej roślinności. Oprócz kilku ciekawych muzeów turyści bardzo często wyprawiają się na Chateau d'If – skalistą wysepkę wyłaniającą się z głębin morskich, znaną z powieści Aleksandra Dumasa „Hrabia Monte Christo”, na której przed laty w zamku-fortecy przetrzymywano więźniów. Wielu turystów traktuje  różnorodne miasto jako miejsce, w którym można zatrzymać się na dłużej, wypoczywać w luksusowych hotelach i na kilku niewielkich plażach rozrzuconych po okolicznym wybrzeżu. Najlepsze, piaszczyste plaże położone są jednak na południowym-wschodzie miasta w okolicy wybrzeża Calanques, gdzie do lazurowego morza opadają trudno dostępne skały, a w niewielkich zatoczkach kryją się piękne kąpieliska. Okolice najlepiej zwiedzić statkiem na rejsie zorganizowanym przez porty w Marsylii, Cassis, La Ciotat i Bandol.

Perpignan – duże miasto nadmorskie sąsiadujące z kilkoma mniejszymi kurortami takimi jak Canet-en-Roussillon, Etan de Canet et de Saint-Nazaire i Saint-Cyprien Plage, wypełnia się latem setkami turystów wypoczywających na wybrzeżu. W mieście można zwiedzić kilka ciekawych zabytków, brać udział w licznych „festach” oraz wypoczywać na wspaniałych, długich i szerokich plażach z drobnym, jasnym piaskiem. Ich atrakcyjność zwiększa położenie na mierzei oddzielonej od morza piękną laguną. Wybrzeże w tym miejscu idealnie nadaje się do uprawiania żeglarstwa, windsurfingu, kitesurfingu i paralotniarstwa. W miejscowościach letniskowych działa wiele luksusowych hoteli i apartamentów do wynajęcia, przy plażach można wypożyczyć sprzęt sportowo-rekreacyjny i godzinami oddawać się kąpielom słonecznym.

Sete – przyjemne miasto spełniające również rolę kurortu z wieloma atrakcjami. Turystów przyciąga między innymi czerwcowy festiwal Saint-Pierre poświęcony patronowi miasta św. Piotrowi, podczas którego odbywa się święcenie morza i łodzi rybackich, a także kilkudniowe święto Saint Luis odbywające się koło 15 sierpnia. W kurorcie poza tym działa kilka ciekawych muzeów, można zwiedzić katedrę oraz wybrać na rozciągającą się na południowym-zachodzie miasteczka szeroką, piaszczystą plażę de la Corniche, do której prowadzi przyjemna promenada. W kurorcie prosperuje kilka dobrych lokali gastronomicznych, a wolny czas wypełniają rejsy po okolicznej lagunie uchodzącej we Francji za najważniejsze miejsce hodowli ostryg.

Montpellier – niezwykła metropolia traktowana przez turystów zarówno jako atrakcyjne turystycznie miasto, jak i wspaniały, nowoczesny kurort, w którym można spędzić urlop. Wolny czas wypełnia zwiedzanie starówki z olśniewającymi zabytkami oraz przesiadywanie w modnych kawiarniach wypełniających centrum. W mieście tłumy turystów spacerują po rozległych placach i wśród malowniczych uliczek z uroczymi rezydencjami. Warto zwiedzić takie zabytki jak Hotel St-Come, katedrę św. Piotra, ogród botaniczny i liczne muzea. Oprócz hoteli o różnych standardach kurort oferuje turystom wspaniałe plaże położone wśród błękitnych lagun i piaszczystych mierzei. Najlepsze plaże z drobnym piaskiem znajdują się w sąsiedztwie okolicznych miejscowości Palavas-les-Flots oraz Carnon-Plage. Są to kilometry dobrze zagospodarowanego wybrzeża, doskonale nadające się do uprawiania sportów wodnych i wypoczywania w przyjemnej atmosferze. Każdy znajdzie miejsce dla siebie, zadowolone będą również rodziny z dziećmi, ponieważ w wielu miejscach drobnemu piaskowi towarzyszy łagodne zejście do morza.

Cassis – niewielki kurort rybacki położony w malowniczej zatoczce otoczonej imponującymi i wysokimi skałami. Turyści pojawiający się w miasteczku doceniają malowniczy port, kolorowe kamieniczki kryjące w swych wnętrzach przytulne kawiarenki oraz przyjemne, piaszczyste i kamieniste plaże, na których można spędzić wiele godzin; wśród nich wyróżnia się miejska de la Grande Mer, niemniej można znaleźć spokojniejsze miejsca na pobliskich skałach. Warto również podejść na mniej oblegane i dzikie plaże w okolicy przylądka Cap Canaille. Miejscowość dodatkowo przyciąga turystów organizowanym we wrześniu festiwalem wina.

Saint-Tropez – bajeczny kurort spędzający sen z powiek wielu turystom, którzy planują wakacje na Lazurowym Wybrzeżu. W słynnej Zatoce Milionerów swoje wille mają wybitne osobistości z całego świata, miasteczko charakteryzuje się wąskimi uliczkami z mnóstwem zakamarków i domami utrzymanymi w ciepłych kolorach południa. Najwięcej turystów gromadzi się przy portowym nabrzeżu, gdzie znajduje się najwięcej kawiarni i ogródków zwróconych w stronę morza. W kurorcie panuje swobodna atmosfera, której uroku dodaje barwny targ kwiatowy na placu des Lices. Jak w każdym luksusowym kurorcie, tak i w Saint-Tropez można godzinami wygrzewać się na wspaniałych plażach, uprawiać sporty wodne, pływać luksusowym jachtem czy spacerować po przepięknych promenadach. W miejscowej cytadeli mieści się nie tylko ciekawe muzeum, ale także odbywają się letnie festiwale muzyczne. Wokół kurortu znajdują się wspaniałe plaże – najlepsze to długa, szeroka i piaszczysta Plage de Pampellone idealnie komponująca się z błękitną wodą na południowym-wschodzie miasta oraz nieco mniejsza Plage Tahiti położona bliżej centrum. U nasady okolicznego cypla Cap Camarat znajduje się mniej uczęszczana piaszczysta Plage de Bonne Terrasse. Kurort z racji swojej rangi turystycznej jest miejscem, w którym za luksus trzeba zapłacić niemałą sumę.

Frejus – piaszczyste plaże, doskonałe położenie między St. Tropez i Cannes oraz ciekawe zabytki w postaci rzymskiego akweduktu i zabytkowego portu charakteryzują przyjemny, niewielki kurort ze spokojną, rodzinną atmosferą. Spacery po centrum tętniącego życiem miasteczka są niezwykle przyjemne, podziwiać można niskie, pastelowe budynki, zielone place i wszechobecną, egzotyczną roślinność.

Agay – niewielki kurort z piękną, piaszczystą plażą i niezwykłym widokiem na górski masyw Esterel. Miejscowość dysponuje doskonałą bazą hotelową i wieloma możliwościami spędzania czasu na kortach tenisowych czy grze w golfa. W okolicznych górach uprawia się wspinaczkę, a z racji nadmorskiego położenia można zobaczyć wielu turystów pływających wspaniałymi jachtami, uprawiających windsurfing i kajakarstwo lub zwiedzających okolicę na zorganizowanych rejsach.

Cannes – jeżeli ktoś ma okazję wypoczywać na Lazurowym Wybrzeżu koniecznie musi zaglądnąć do najwspanialszego kurortu w tej części Francji, cenionego przez wielu turystów za kosmopolityczny charakter, sławę zdobytą dzięki Międzynarodowemu Festiwalowi Filmowemu oraz bogate życie nocne. Wystarczy przespacerować się po wybrzeżu, żeby zauroczyć się pięknymi przystaniami, zatokami i promenadą biegnącą wzdłuż słonecznej plaży. Wspaniały nastrój miasta podkreślają także malownicze wzgórza Le Suquet rysujące się za luksusowymi hotelami, z których każdy ma własną plaże, niemniej spragnieni kąpieli morskich turyści mogą także skorzystać z piaszczystych plaż koło Palais des Festivals. Ogólnodostępne plaże ciągną się również przez kilka kilometrów wzdłuż doniosłych bulwarów Jean Hibert i de Midi. Po kąpielach w lazurowym morzu warto pospacerować po La Croisette biegnącej wzdłuż portu, z którego wypływają luksusowe jachty aż do ekskluzywnego kasyna zdobiącego Palm Beach. Połączenie luksusu i przepychu przeplata się z nadmorskim klimatem, piaszczystymi plażami i wąskimi uliczkami starego miasta. Cannes to inaczej „trzcina” rosnąca w okolicach miasta, które jeszcze w XIX w. było zwykłą wsią, rozwinęło się dopiero w 1946 wraz z pierwszym festiwalem filmowym goszczącym najznamienitsze gwiazdy związane z filmem, sztuką i show-biznesem. Oprócz wspaniałych bulwarów turyści przyjeżdżający do miasta z krótką wizytą mogą podziwiać także zabytkową część z średniowiecznym zamkiem, kościołem Notre-Dame-de-I'Esperans czy kilkanaście muzeów i galerii związanych lokalną historią i sztuką. Film rządzi miastem w maju, natomiast Cannes Lions – festiwal filmów reklamowych w czerwcu, a turyści niemalże przez cały sezon letni. Życie nocne, rewie mody na nadmorskich bulwarach i wspaniałe restauracje, w których można poczuć się jak gwiazda filmowa to kuszące propozycje. Nie zaszkodzi także wstąpić na drinka do najstarszego klubu w Cennes Janes Club czy trafić na Roberta de Niro w restauracji Le Fouquet's.

Golfe Juan – niewielki kurort położony w przepięknej zatoce otoczony jest niezwykłymi krajobrazami i piaszczystymi plażami z idealnymi warunkami do uprawiania sportów wodnych Dobra baza hotelowa, gastronomiczna i rekreacyjna zapewnia wypoczynek na najwyższym poziomie.

Nicea – atrakcyjna enklawa Francji z królującym przez większość roku słońcem przyciąga turystów zaprawionych w spacerach oraz leniuchów pragnących powygrzewać się na pięknych plażach Lazurowego Wybrzeża. Każdy turysta odwiedzający miasto zachwyci się Promenade des Anglais – spacerowym bulwarem wysadzonym palmami upiększającym i tak niezwykłą „zatokę aniołów” z wspaniałą miejską plażą usypaną z drobnych kamieni, na którą warto zajrzeć w upalny dzień. Budującą będzie wycieczka na plac Massena znany z wielu najpiękniejszych widokówek, ze starymi arkadowymi kamieniczkami utrzymanymi w kolorystyce ochry, fontannami i restauracjami, w których można dobrze zjeść. Spacerowy szlak nie omija Vieux Nice – najstarszej dzielnicy pełnej krętych uliczek i rzucających się w oczy domków, wśród których można chodzić godzinami. Uwagę spacerowiczów przyciąga także Cathedrale Ste-Reparate z kopułą pokrytą kolorowymi dachówkami oraz okoliczne kościoły na stałe wtapiające się w nicejski krajobraz. Nie sposób przejść obojętnie obok wzgórza zamkowego La Colline du Chateau z resztkami dawnego zamku i katedry. To nie koniec atrakcji w tym miejscu, gdyż po trudzie wspinaczki wypada odpocząć w prześlicznym parku kwiatowym ze sztucznym wodospadem. Po zwiedzeniu pałaców Saneckiego i Lascaris koniecznie trzeba nabyć miejscowy przysmak „pisaladiere” – cienki placek z cebulą, oliwkami i anchois (sardelą). Wielu turystów niestrudzonych wędrówkami po mieście docenia także wizyty w licznych muzeach, których w Nicei nie brakuje, a znajdujące się w nich kolekcje malarskie prezentują sztukę na najwyższym poziomie.

Menton – historyczny kurort zasiedlony przed wiekami przez Ligurów oraz ród Grimaldich stał się w XIX w. popularnym miejscem wypoczynkowym. Największą jego atrakcją jest długa i szeroka, kamienista plaża ciągnąca się wzdłuż słonecznej zatoki i przyjemnej promenady. W wolnym czasie warto zwiedzić starówkę z bazyliką św. Michała Archanioła i Musee Jean Cocteau poświęcone wybitnemu malarzowi. W mieście działają dobre hotele i restauracje, nie ma też problemu z wypożyczeniem sprzętu turystyczno-rekreacyjnego.

Kuchnia francuska nie bez powodu budzi uznanie wśród turystów poszukujących kulinarnych doświadczeń, gdyż standardy przygotowywania posiłków zarówno w restauracjach, jak i prywatnych domach są na wyższym poziomie niż w większości innych krajów. Jedzenie jest ważnym elementem życia codziennego, celebrowanym na każdym kroku. Przyjemność jedzenia została przywieziona z Włoch za sprawą księżnej Katarzyny Medycejskiej, rozwinęła się podczas rewolucji francuskiej, a zaistniała na świecie za sprawą filozoficznego traktatu napisanego we Francji pt.: „Filozofia smaku”. Każdy turysta o wyrafinowanym smaku z pewnością znajdzie coś dla swojego podniebienia dzięki bardzo urozmaiconej kuchni związanej z rolniczym i klimatycznym zróżnicowaniem kraju, a także położeniem w sąsiedztwie Morza Śródziemnego i Oceanu Atlantyckiego.

Francuzi jadają wszystko począwszy od mięs takich jak wołowina, wieprzowina, jagnięcina, drób, poprzez sery i ryby, a skończywszy na wyrobach mącznych, owocach i warzywach. Najczęściej są to trzy posiłki dziennie jadane również poza domem – wyjście do restauracji jest niemałą przyjemnością. Lekkie śniadania (petit dejeuner) składają się najczęściej z filiżanki kawy, herbaty lub gorącej czekolady z rogalikiem – croissant, bułką drożdżową – brioche lub bagietką – baguette. Popularne jest również słodkie pieczywo viennoiseries podawane z masłem i konfiturą. Czas obiadu (dejeuner) to przeważnie pora między 12 a 14:30, natomiast kolacje (diner, souper) celebruje się od 19 do późnych godzin wieczornych. Są to spotkania z rodziną i przyjaciółmi charakteryzujące się długimi rozmowami.

Jeżeli ktoś nie ma czasu na obiad chwyta w rękę baguette crudites – bagietkę z sałatą i surowymi warzywami lub po prostu idzie do bistro na stek z frytkami. Turyści próbujący kupić pieczywo przekonają się, że wybór nie jest prosty z racji jego różnorodności i wielu rodzajów. Chleb jada się do każdego posiłku, podobnie jak bagietki, ale tylko świeże. Główny posiłek składa się najczęściej z towarzyszącej aperitifowi zakąski (amuse gueule), przystawki (hors d'oeuvre), dania głównego (plat principal), sera (fromage) i deseru (dessert). Nieodłącznym elementem jest kieliszek lub lampka jakiegoś alkoholu, zwykłe napoje gazowane lub soki uchodzą za przejaw kulinarnej ignorancji. W restauracjach bardzo często do aperitifu podaje się amuse-bouches w postaci koreczków, oliwek, pistacji lub małych, francuskich ciasteczek. Na deser Francuzi chętnie konsumują mus czekoladowy – mousse au chocolat, budyń z jabłkami – creme caramel lub po prostu owoce – fruits, a także rozmaite sery pleśniowe. Pod koniec posiłku kelnerzy często serwują małą, mocną kawę i kieliszek mocnego alkoholu digestif (koniak, armaniak, calvados lub regionalna wódka owocowa), który ma wspomóc trawienie.

Napiwki we Francji to poważna sprawa. Chociaż obsługa jest wliczona w cenę posiłku i nazywa się service compris, to dodatkowo należy zostawić napiwek w przyjętej wysokości 7-10%.

Przy wyborze restauracji warto na samym początku zwrócić uwagę na menu i fakt zawarcia w nim potraw regionalnych, ich brak może świadczyć o niekompetencji restauratora, więc jeżeli ktoś chce spróbować prawdziwej, regionalnej kuchni powinien mieć to na uwadze. Wiele dobrych restauracji oferuje własne wersje lokalnych dań.

Francuzi, na szczęście dla turystów, pieczołowicie zwracają uwagę na świeżość dań i produktów, dlatego półmisek świeżych małż i gotowanych skorupiaków zawsze pachnie morzem, a dzięki szybkiemu obrotowi towarów potrawy zawsze są świeże.

Każdy region jest w gruncie rzeczy zdefiniowany przez lokalne wyroby, najlepsze produkty można znaleźć na obleganych targach, bardzo często ich sprzedawcy mają w zanadrzu jakiś ciekawy przepis, który później można sprawdzić bawiąc się w kulinarnego podróżnika. Wiele ciekawych produktów kupuje się na przydrożnych straganach, mogą to być świeżo zerwane owoce lub konfitury własnej produkcji, marynowane oliwki czy miód ze swojskich pasiek. Turyści zajadają się domowymi serami, warzywami prosto z ogrodów, a także degustują rozmaite trunki przydomowej destylarni.

Jednym z atutów kulinarnych Francji są sery uwielbiane przez każdego podróżnika. Wytwarza się je w rozmaitych rozmiarach i kształtach, układa w wiklinowych koszach, zawija w liście orzecha lub kasztanów. Oferty regionalne prześcigają się jedna za drugą, w wielu miejscach można nabyć kremowy camembert, ser maziowy, pleśniowy, pikantny ser kozi, sery niebieskie, specjały wytwarzane przez mnichów i wiele innych, których koneserzy doliczyli się blisko trzystu, a wciąż powstają nowe odmiany.

Podobnie jest z narodowym trunkiem, jakim jest wino, a podróż do Francji jest świetną okazją, by poznać wiele ciekawych gatunków. Winnice ciągną się kilometrami w większości regionów, a nawet w samej stolicy. Tereny z winnicami określane są mianem apelacji, natomiast samo wino związane jest ze stylem życia i stanowi nieodłączny element każdego posiłku. Najbardziej znane regiony, gdzie produkuje się najlepsze wina to Bordeaux, Szampania, Burgundia i Beaujolais, natomiast najszlachetniejsze odmiany winogron to Cabernet Sauvignon, Pinot Noir i Chardonnay. Zamawiając wina w restauracjach należy pamiętać o podstawowych kategoriach win, takich jak: blanc – białe przykładowo o zapachu kopru włoskiego i anyżu, rose – różowe, na przykład o lekko owocowym zapachu, ambra – bursztynowe o aromacie orzechów, skórki pomarańczy i miodu, rubis – rubinowe o aromatach wiśni i jagód oraz tulie – o ceglanym odcieniu. Najlepszymi szczepami są Muscat, Macebeu, Malvoisie i Grenache. Przed podróżą najlepiej zaopatrzyć się w fachowy poradnik dotyczący win, by później nie mieć problemu przy doborze ulubionego trunku. Warto również zainteresować się wcześniej, gdzie można znaleźć najlepsze winiarnie prowadzące degustacje i oferujące najlepsze wina regionalne.

Kuchnia Lazurowego wybrzeża to przede wszystkim „kuchnia słońca”, gdzie gorące lata i ciepłe wiosny nadają owocom i warzywom głębokiego aromatu, a na stołach można zaobserwować kolorowe przedstawienia. Warzywa jada się między innymi smażone w oliwie i sosie pomidorowym jako ratatouille, zupę warzywną pistou czy faszerowane pomidory tomates farcies. Przez cały sezon konsumowane są rozmaite pasty z papryczek, oliwek, czosnku i kaparów. Mięsa w regionie nie są tak popularne, niemniej w menu można znaleźć wołowinę duszoną w warzywach daube de boeuf a la provencale, comber z królika rable de lapin farci a la tapenade czy królika po prowansalsku lapin a la provencale. W lasach na południu Francji występują smakowite trufle, które dodaje się do wielu wyśmienitych potraw.

W regionalnej kuchni najbardziej wyróżniają się dania pochodzące z Marsylii. W porcie Joilette rozchwytywana jest marsylska zupa rybna – bouilla-baisse, której tajemnicą kulinarną jest połączenie trzech ryb: karmazyna, barweny i węgorza morskiego. Smaku tej pysznej potrawie dodają czosnek, szafran, szałwia, koper włoski i koniak. Marsylczycy wiedzą jak promować swoją kuchnię, dlatego bardzo często stosują rozmaite przyprawy i różnorodne składniki. W kartach menu często pojawia się prowansalski sos czosnkowy aioli i świńskie nóżki pieds et paquets, wszystko jest zakrapiane wódką pastis o smaku anyżu. W wielu restauracjach można skosztować sałatki nicejskiej składającej się z listków sałaty, cebuli, rzodkiewki, kawałków jajka i tuńczyka, oliwek, anchois oraz pomidorów. Wysoką cenę warto zapłacić za la terte tropezienne – ciasto drożdżowe z kremem i miodem kuszące lawendowym aromatem.

Francja jest nowoczesnym państwem, wyróżniającym się na tle innych stylem życia, otwarciem na działania społeczno-kulturalne, a także tradycje, z którymi żaden mieszkaniec tego wspaniałego kraju nie chce się rozstawać. Różnice mentalne z pewnością można dostrzec podróżując po prowincjach, wypoczywając w miejscowościach letniskowych czy też zwiedzając duże miasta.Mieszkańcom Francji podoba się poczucie bezpieczeństwa, brak wulgarności, życiowa pewność i stabilizacja, chociaż szczycą się tym, że od lat uważają się za społeczeństwo bezklasowe.

Domostwa odzwierciedlają najczęściej styl życia swoich właścicieli, gości zaprasza się najczęściej na kolację, a nie na popołudniową herbatkę. Jeżeli trafi się do francuskiego domu warto wziąć z sobą butelkę wina lub słodycze i należy pamiętać, że Francuzi są bardzo gościnni, niemniej uwielbiają poruszać trudne tematy dotyczące religii i obecnej sytuacji politycznej, a impulsywna konwersacja przy stole jest wręcz obowiązkowym elementem spotkania. Słynna zasada konwenansu towarzyskiego savoir-vivre nakazuje zaangażowania się w rozmowę i wysłuchania poglądów swojego rozmówcy. Siadając do stołu warto pamiętać, że to jego właściciel wyznacza odpowiednie miejsce, najczęściej po swojej prawicy, w dobrym tonie leży sięgnięcie po lampkę wina dopiero wtedy, gdy gospodarz wzniesie toast.

Pozdrowienie i powitanie są we Francji bardziej rozpowszechnione i przyjacielskie niż w Polsce, dlatego nie należy się dziwić, gdy w każdym sklepie, na rogu ulicy, w parku czy instytucji usłyszy się przyjazne bonjour madame/monsieur czy salut!; normalnością są również często słyszane pardon czy merci. Przy powitaniu i żegnaniu Francuzi często całują kobiety w policzek, a mężczyźni zwyczajnie podają sobie rękę.

Narodowym obyczajem, z którym bardzo często można się zetknąć w wielu parkach i na wyznaczonych terenach jest gra w kule – petanque. Kibice i gracze tej charyzmatycznej dyscypliny zbierają się wieczorami w wielu miejscach i rzucają ołowianymi kulami popijając przy tym pastis – likier o smaku anyżowym. Otwartość Francuzów na przyjaciół i nowe znajomości jest powszechna. Często umawiają się na wspólne grillowanie, degustację wina, urządzają pikniki i organizują wspólne wyjścia do restauracji.

Jeżeli turyści mają zacięcie do polowań z pewnością we Francji znajdą sprzymierzeńców tego specyficznego hobby. Francuzi uwielbiają polować w różnych formach, z nagonką, łukiem oraz z sokołem, towarzyszą temu najczęściej myśliwskie imprezy i biesiady.

Francuzi przywiązuję wielką wagę do tradycji i folkloru. W gronie rodziny i bliskich, najczęściej ustnie, przekazują z pokolenia na pokolenie legendy, przesądy, przysłowia, pieśni i tańce. Podróżując po poszczególnych regionach można zwrócić uwagę na ciekawe różnice występujące pomiędzy zachowaniem ludzi. Lista obchodzony świąt, obrzędów religijnych i towarzyszących im imprez jest bardzo długa. Francję zamieszkują w większości katolicy, więc w gronie rodzinnym obchodzi się Boże Narodzenie, chociaż przez różnorodność kulturową Francja uchodzi za kraj wielowyznaniowy. Podobnie świętuje się daty zakończenia dwóch wojen światowych, w których Francja odegrała niemałą rolę (8 maj i 11 listopad), a także 14 lipca – dzień wyzwolenia Bastylii, kiedy na terenie całego kraju odbywają się liczne imprezy, festyny, koncerty i przedstawienia. Karnawał jest również obchodzony hucznie, ulice zapełniają się tłumnymi pochodami zakończonymi pokazami fajerwerków. Na mapie Francji zapisały się także ważne ośrodki kultów religijnych, do których pielgrzymują wierni z całego świata, a święte miejsca bardzo często wymienia się w przewodnikach jako atrakcyjne turystycznie; najbardziej znane to Lourdes, Lisieux, Chartes i Le Puy. Bardzo często obchodzone są również lokalne święta jak na przykład święto lawendy w Prowansji, dzień sera i uroczystość kwitnących cytryn w Szampanii, święto ostryg w Cental czy kiszonej kapusty w Alzacji.

Jedną z ciekawych tradycji jest corrida – walki byków organizowane według hiszpańskich zasad z udziałem słynnych torreadorów. W wielu miejscach można znaleźć specjalne areny przystosowane dla tego niebezpiecznego widowiska. Popularna jest również „pogoń za kokardą”, kiedy młodzi mężczyźni próbują wyrwać bykowi przymocowaną pomiędzy rogami wstęgę. Specjalnie dla turystów przygotowywane są bardziej bezpieczne wersje zabawy, kiedy byka zastępuje krowa lub młody cielak.

Jak w każdym kraju, również we Francji obowiązują pewne zasady związane z zachowaniem się w restauracjach. Chociaż opłata za obsługę wliczona jest do rachunku service compris, za normalność przyjęło się zostawianie dodatkowych napiwków, najczęściej wysokości 7-10% zapłaconej kwoty. W kawiarniach i barach można zostawić napiwek na specjalnym talerzyku ustawionym na kontuarze. Turyści zostawiają również napiwki taksówkarzom, przewodnikom i pokojówkom hotelowym.

We Francji, podobnie jak w Polsce, obowiązują ścisłe zasady dotyczące palenia papierosów. Zakaz palenia obowiązuje we wszystkich budynkach użyteczności publicznej, zadaszonych placach, restauracjach, kawiarniach, środkach komunikacji itp. Palić można w wyznaczonych do tego miejscach zwanych espace fumeur.

Warto również pamiętać o pewnych zasadach przy kupowaniu napojów. W przypadku piwa należy poprosić o małe piwo „un demi” lub duże „un serieux”, przy zamawianiu piwa w języku angielskim czy niemieckim przez nieporozumienie można dostać litrowy dzban. Podobnie jest z kawą, należy uważać na samo określenie „kawa”, lepiej poprosić czarną „un expresso” lub białą „un creme”.

Zwiedzając muzea warto pamiętać, że fotografowanie ich wnętrz jest często możliwe, ale dopiero po uiszczeniu odpowiedniej opłaty, natomiast zwiedzając zabytki sakralne dobrze jest być odpowiednio ubranym, niemniej pod tym względem Francuzi nie są tak restrykcyjni, jak inne narody udostępniające turystom swoje świątynie.

Każdy region ma swoje indywidualne obyczaje i tradycje. Lazurowe Wybrzeże wyróżnia się na tle pozostałych regionów wesołymi pieśniami, którym towarzyszy akompaniament małego fletu i tamburynu oraz szybki taniec w korowodzie farandola. Znana jest także sardana – taniec wirowy zapożyczony z Grecji, gdzie do tańca przygrywa zespół kilkunastu muzyków zwanych cobla. Popularne coblas można spotkać w wielu miejscowościach wypoczynkowych.

Długie, szerokie i piaszczyste plaże to raj dla miłośników sportów wodnych, począwszy od nurkowania przez windsurfing, kitesurfing, żeglarstwo do nart wodnych, latania na spadochronie za motorówką czy pływania na „bananie”. Szerokie plaże często zagospodarowane są w części na boiska do piłki plażowej lub nożnej, a odbywające się na nich liczne konkursy sportowe z pewnością uatrakcyjnią wypoczynek. Na całym wybrzeżu znajduje się wiele wspaniałych portów, w których można wypożyczyć jachty lub wybrać się na zorganizowane rejsy. Wiele agencji turystycznych organizuje również połowy ryb na pełnym morzu. Dużym powodzeniem cieszy się  nurkowanie: zarówno snorkeling, jak i schodzenie pod wodę z akwalungiem, a duża ilość podwodnych jaskiń przyciąga najbardziej zaawansowanych nurków. W każdej nadmorskiej miejscowości można uzyskać informacje na temat wypożyczenia sprzętu i najlepszych miejsc do nurkowania.

We Francji istnieje perfekcyjnie rozbudowana baza obiektów sportowych, nie brakuje wypożyczalni sprzętów turystycznych i rekreacyjnych, a morskie wybrzeże można podziwiać z balonów, paralotni, spadochronów czy awionetek.

Lazurowe Wybrzeże położone jest niedaleko wspaniałych terenów do uprawiania raftingu, kanioningu, pływania kajakami, pontonami i kanoe, najciekawszymi miejscami są Parc Naturel Regional de Camargue, Grand Canyon du Verdon, Wąwóz Herault czy Wąwóz Ardache.
Piesze wędrówki i jazdę rowerem można uprawiać wszędzie. W okolicach miejscowości turystycznych wyznaczone są szlaki i różnorodne trasy.

Dumą Marsylii jest drużyna piłkarska Olimpique, której rozgrywki można zobaczyć na stadionie Stade Velodrome. Bilety na mecze rozchodzą się w bardzo szybkim tempie, jednak można kupić je również przez internet.

Aix-en-Provence – wspaniałe arystokratyczne miasto, w którym część życia spędził wielki, francuski malarz impresjonista Paul Cezanne zauroczony gotyckim kościołem oraz licznymi placami przypominającymi Paryż, otoczonymi XVII-wiecznymi rezydencjami zdobiącymi starożytne uliczki. Codzienne życie toczy się w zabytkowej części miasta i na spacerowym trakcie Cours Mirabeau, gdzie oprócz targu staroci, fontann i ronda znajdują się przyjemne kawiarenki i ogródki piwne. Miasto można zwiedzać na dwa sposoby – wybrać się na spacer trasą Cezanne'a prowadzącą do miejsc związanych z artystą lub indywidualnie podziwiać pozostałe zabytki miasta. Kilka ciekawych miejsc można znaleźć w dzielnicy Mazarin, są to place des Quatre Dauphins z fontanną Czterech Delfinów, Musee Granet czy warowny gotycki kościół z XII w. Eglise Saint-Jean de Malte. Piękną fasadą i drewnianymi zdobieniami charakteryzuje się miejski ratusz, natomiast popołudnie najlepiej spędzić w kilku ciekawych knajpkach na Forum des Cardeurs z wyjątkowo piękną katedrą Saint-Saveur.

Awinion – piękne miasto leżące na południowym brzegu rzeki Rodan w całości otoczone średniowiecznymi murami, będące przed wiekami siedzibą biskupów i papieży, zapraszające turystów zabytkami i wspaniałą atmosferą, a także letnim Awiniońskim Festiwalem Teatralnym. Historia miasta jest niezwykle bogata, oprócz kapłanów rządzili nim Gotowie, podlegało także królestwu Burgundii i kurii rzymskiej. Na uwagę turystów zasługuje przede wszystkim dawna siedziba papieska wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO, w której podczas krótkiej wycieczki można zwiedzić dziedziniec, klasztor, apartamenty, kaplice oraz Salę Konsystorzową – miejsce zebrań najwyższej rady Kościoła, ozdobione dodatkowo portretami papieży. W mieście znajduje się kilka kościołów reprezentujących różne style architektoniczne, wśród nich wyróżnia się katedra Notre-Dame-des-Doms wznoszona przez kilka wieków. Po zwiedzaniu wspaniałej starówki najlepiej zrobić sobie przerwę i odpocząć w ogrodach Rocher des Doms, bogatych w różnorodne gatunki roślinne. Ogrody to również doskonały punkt widokowy na rzekę Rodan, słynny awinioński most Saint Benezet i wzgórza Luberon. Na miasto również można spojrzeć z poziomu rzeki, gdyż z miejskiego portu wypływają statki wycieczkowe, a trasy wiodą nie tylko przez centrum miasta, ale także do malowniczych okolic. Będąc w Awinionie nie sposób nie zajrzeć do sąsiedniego miasteczka Villeneuve-les-Avignon z gotyckim fortem Saint-Andre wybudowanym na malowniczym wzgórzu Mont Andaon. Warownego charakteru dodają mu imponujące baszty, brama i most, natomiast wokół budynków rozciągają się bujne ogrody, idealne na długi spacer. Istotnym punktem turystycznym jest również wielki klasztor Kartuzów będący jednym z największych tego typu obiektów w Europie.

Orange – spokojne miasteczko w dolinie rzeki Rodan, w którym odbywają się festiwale operowe, a turyści zaglądają do niego z ciekawości, by podziwiać zabytki rzymskie wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W czasach rzymskich osada odgrywała ważną rolę polityczną, była świadkiem wielu zmagań militarnych i religijnych, do czasu wkroczenia papieskiego wojska z Awinionu, które ustaliło, kto ma ostatecznie rządzić. Na turystów czekają atrakcje w postaci imponującego łuku triumfalnego i najlepiej zachowanego we Francji zabytku z czasów starożytnych, jakim jest rzymski teatr Theatre Romain zbudowany w okresie panowania cesarza Oktawiana Augusta. W miasteczku oprócz kilku ciekawych zabytków związanych z okresem rzymskim w malowniczych uliczkach skrywają się przytulne restauracje serwujące wyśmienite dania prowansalskie.

Vaison-la-Romaine – turyści poszukujący śladów obecności Rzymian na terenie Francji nie będą zawiedzeni dzięki imponującym wykopaliskom prezentującym historię sprzed wielu wieków. Obejrzeć można zachowane pozostałości głównej ulicy, fundamenty zabudowań, rzymski teatr i most oraz wiele innych skupiających się na rozległym terenie ze świetnie zorganizowanymi muzeami.

Abbaye de Senanque – niezwykłe opactwo cysterskie i architektoniczna wizytówka Prowansji goszcząca bardzo często na kartkach pocztowych. Średniowieczne zabudowania ukryte są wśród drzew oliwnych i pół lawendy, a turyści w towarzystwie gospodarzy tego mistycznego miejsca mogą zwiedzać wszystkie budynki, kościół, klasztor i salę posiedzeń kapituły.

Baux-de-Provence – niezwykłe miejsce, którego nie omija żadna wycieczka z powodu malowniczej fortecy z X. w otoczonej uroczym miasteczkiem. Potężny zamek przypomina czasy średniowiecza i licznych wojen religijnych pustoszących Francję.

Parc Naturel Regional de Camargue – legendarna kraina z największymi w Europie rozlewiskami i bagnami delty rzeki Rodan, oferująca turystom niezapomniane widoki na malownicze laguny, bujną roślinność i zachwycające wysepki. W ten niezwykły zakątek zaglądają najczęściej miłośnicy wczasów w siodle oraz entuzjaści safari po rezerwacie. Okolice można również zwiedzić statkiem, łodziami motorowymi i kajakami.

Grand Canyon du Verdon – jeden z francuskich cudów natury przyciągający miłośników raftingu, wspinaczki, pieszych spacerów, paralotni i amatorów kajaków górskich. Niezwykły kanion oferuje turystom niezapomniane widoki, głębokie jary i gigantyczne klify otaczające rzekę Verdona. Z myślą o turystach wybudowano wiele punktów widokowych i tras spacerowych o różnym stopniu trudności.

Grota Demoiselles – jedna z najpiękniejszych jaskiń w kraju położona na północ od Montpellier, do której można zjechać windą, by podziwiać niesamowite bogactwo różnorodnych nacieków, przedziwne formacje skalne oraz twory kojarzące się ze świątyniami, figurami i wielkimi organami.

Wąwóz Herault – turyści z zacięciem sportowym powinni wybrać się do niezwykłego kanionu doskonale nadającego się do spływów kajakowych i pontonowych. W malowniczej scenerii można spędzić aktywnie czas na różnych trasach pod względem długości i trudności podziwiając jednocześnie ciekawe jaskinie i groty.

Nimes – urocze miasto pachnące rozmarynem, lawendą i tymiankiem słynące z doskonale zachowanych rzymskich zbytków. Osada była stolicą Galii za panowania cesarza Oktawiana Augusta, a także areną religijnych walk w XVI w. między katolikami i zwolennikami reformacji. Najważniejszym zabytkiem zachwycającym turystów od lat jest starożytna Arena zbudowana w I w n.e. dla ponad 20 tys. widzów. Przez wiele stuleci walczyli na niej gladiatorzy i zwierzęta, w późniejszych wiekach była przekształcona w fortecę, obwarowana dodatkowo domami i kaplicami, w niezmienionym kształcie przetrwała do dziś i jest oczkiem w głowie miłośników tego typu budowli. Uznaniem turystów cieszy się również świątynia Maison Carree zachowana w nienaruszonej formie od czasów starożytnych, ogrody Fontaine z licznymi kanałami i mostkami oraz ruiny rzymskiej świątyni Diany – miejsca kultu tajemniczego bóstwa. Wiele zabytkowych, średniowiecznych kamienic i przytulnych restauracji zdobi stare miasto, nad którym góruje katedra Marii Panny i św. Kastora z motywami architektonicznymi zapożyczonymi od rzymskich budowniczych. Miłośnicy sztuki mogą zajrzeć do interesującej Galerii Sztuki Współczesnej – Le Carre d'Art, a także obejrzeć ciekawe zbiory kilku muzeów poświęconych różnorodnym tematykom i okresom, z których najciekawszym jest Muzeum Walki Byków. Tysiące turystów zjeżdżają do miasta na specjalne wydarzenia, jakimi są popularne „ferias”, wśród których najciekawsze są lutowe Święto Wiosny – Feria de Primawera, majowe Zielone Świątki – Feria de Pentecote i wrześniowe Święto Winobrania – Feria des Vendanges.

Carcassonne – miasta z bajki wpisanego na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO dzięki wspaniałej twierdzy nie powinien ominąć żaden turysta. Można spędzić wiele ciekawych chwil oraz zrobić zaskakujące zdjęcia. Wzgórze, na którym wzniesiono Carcassonne było przez wieki we władaniu Rzymian, Wizygotów, Saracenów i Franków i chociaż samego zamku oficjalnie nikt nie zdobył, jest on teraz oblegany przez turystów uwielbiających spacery po takich miejscach. Warownia otoczona jest podwójnym pierścieniem murów obronnych z kilkudziesięcioma wieżami i basztami, prowadzą do niej zachwycające bramy, urzeka niezwykły dziedziniec i pozostałe zabudowania. Zwiedzanie zamku jest czasochłonne i obfituje w wiele atrakcji związanych z okresem średniowiecza, niemniej leniwi turyści zamiast spacerować wzdłuż niezwykle długich fortyfikacji mogą skorzystać z bryczki konnej, by nieco szybciej zwiedzić twierdzę. Zamkiem interesowali się liczni twórcy filmowi, również Walt Disney tworząc swoje bajki wzorował się na zadziwiającej strukturze i niepowtarzalności pięknego miejsca. W samym miasteczku dominują sklepiki z pamiątkami i restauracje, po zwiedzeniu twierdzy warto przespacerować się po ciekawych uliczkach, by zobaczyć pozostałe zabytki i zjeść smaczny obiad. Do Carcassonne najlepiej przyjechać 14 lipca, kiedy ma miejsce niebywały pokaz sztucznych ogni, a przez cały miesiąc organizowane są liczne przedstawienia teatralne i festiwale.

Akwedukt Pont-du-Gard – niezwykła trzypoziomowa, arkadowa konstrukcja będąca świadectwem kunsztu starożytnych inżynierów, położona niedaleko miejscowości Remoulins. Turyści z zamiłowaniem do fotografii powinni zobaczyć ten cud budownictwa wzniesiony w malowniczej scenerii wąwozu rzeki Gard urzekającej swoim pięknem. Dodatkową atrakcją miejsca jest okoliczna ścieżka edukacyjna, tematyczne kino, muzeum oraz plac zabaw dla dzieci.

Wąwóz Ardache – idealne miejsce dla zabicia czasu na spływach kajakowych i kanoe organizowanych przez szereg wyspecjalizowanych biur. Przyjemnie i aktywnie można spędzić wiele godzin wiosłując na rozmaitych trasach pod względem trudności i długości. Dodatkową atrakcją jest możliwość zwiedzenia okolicznych grot i jaskiń, z których największe wrażenie robi grota Aven d'Orgnac, fascynująca bogatą szatą naciekową i różnorodnymi formami skalnymi.

Ogród zoologiczny Reserve Africaine de Sigean – niezwykłe miejsce na otwartym powietrzu zagospodarowane niedaleko Narbony, w którym można przeżyć niezapomniane chwile na niecodziennym safari. Zarówno dorośli, jak i dzieci mogą wybrać się w pełną przygód przejażdżkę specjalnie przystosowanym samochodem kluczącym wśród pięknych terenów i wielu gatunków przechadzających się, egzotycznych zwierząt.

Monako – doceniane przez przedstawicieli świata biznesu wspaniałe miasto-państwo, które może być celem krótkiej wyprawy turystycznej, chyba że turyści o zasobniejszych portfelach mają ochotę zniknąć na całą noc w którymś z wielu kasyn rozsławiających Księstwo Monaco na świecie. Niewielkie, graniczące z Francją państwo-miasto pozostaje od lat w rękach dynastii Grimaldich, przyciąga turystów zainteresowanych średniowiecznymi kamieniczkami, wąskimi uliczkami oraz kilkoma ciekawymi zabytkami. W starszej części miasta nie powinno zabraknąć czasu na obejrzenie Placu Pałacowego i Pałacu Książęcego. Rodzina Grimaldich już w 1215 r. wybudowała przepiękną twierdzę obronną przekształconą później w pałac do którego wchodzi się przez monumentalną bramę. Wspaniałe komnaty i sale można zwiedzać tylko podczas nieobecności Księcia Monako, dla turystów udostępniono ich 15, a spacer po przecudownych wnętrzach może śnić się później niejednemu podróżnikowi spragnionemu luksusu. Atrakcje turystyczne to także niezwykłe kolekcje przedmiotów związanych z dynastią, wspaniałe armaty zdobiące pałac, a także rytuał zmiany warty mający widowiskowy charakter (codziennie o godz. 11:55). Spacer po Monako powinien obejmować również neoromańską katedrę Saint Nicolas z grobowcem poświęconym tragicznie zmarłej księżnej Grace Kelly czy też położone na skalistym wybrzeżu Muzeum Oceanograficzne im. J.Y. Cousteau, w którym można zobaczyć różnorodne gatunki ryb oraz interesujące filmy poświęcone badaniom naukowym i wyprawom księcia Alberta I. Oszałamiającą atrakcją, bez której Monako praktycznie by nie istniało, jest słynna dzielnica Monte Carlo znana z kasyn oraz prestiżowych wyścigów Formuły 1 i Rajdu Monte Carlo. Jeżeli ktoś chce wygrać przyzwoitą sumkę w pokera powinien zaglądnąć do centrum rozrywek i gier, czyli kasyna zaprojektowanego przez twórcę paryskiej opery, choć przeciętny turysta może zagrać w Black Jacka tylko w tzw. sali amerykańskiej, gdyż do pozostałych potrzebne są specjalne zaproszenia. Warto zajrzeć także do Ogrodu Egzotycznego z tajemniczą Grotą Obserwatorium i wspaniałymi egzotycznymi roślinami z całego świata. Po pełnym wrażeń dniu na drinka warto zajść do jednej z tawern w osławionej „zatoce aniołów” i podziwiać luksusowe jachty kołyszące się na błękitnej wodzie.

Lyon – ważne dla Francji miasto, które warto odwiedzić z wielu powodów. Jest nie tylko trzecim co do wielkości miastem kraju, ale także jedną z najważniejszych aglomeracji, w której nie brakuje pamiątek po dawnych czasach, a zabytkowe centrum zostało wpisane na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przed wiekami strategiczne tereny ze względu na sąsiedztwo rzek Rodan i Saona były ważnym miejscem na założenie rzymskiej stolicy Galii w 43 r. p.n.e. i właśnie na malowniczym wzgórzu powstały takie starożytne budowle jak pałac, teatr, świątynia Jupitera czy cyrk. Miasto szybko się rozwijało, odwiedzali je kolejni cesarze, trwały prześladowania chrześcijan aż do upadku cesarstwa rzymskiego. Prawa miejskie Lyon otrzymał w 1320 r. stając się jednocześnie centrum bankowości i produkcji jedwabiu, a całe życie miejskie toczyło się wokół katedry św. Jana. Do XVI w. miasto nękały liczne wojny rozgrywające się między książętami i biskupami. Historia lokalna zapisała się krwawo w 1793 r. w czasie rewolucji francuskiej, kiedy w mieście wybuchło powstanie przeciwko jakobinom. XIX wiek przyniósł ze sobą wynalazek krosna tkackiego, dzięki któremu Lyon nabrał znaczenia gospodarczego, a jakość wspaniałego jedwabiu zalała światowe rynki. W mieście jest wiele ciekawych miejsc do odwiedzenia, w tym celu należy szczegółowo rozplanować czas, by nie pominąć najciekawszych atrakcji. Wizytę na wzgórzu Fourviere pamiętającym czasy rzymskie (pozostały po nich między innymi ruiny dwóch teatrów)  uatrakcyjnia zwiedzanie bazyliki Notre-Dame-de-la-Fourviere, której budowę skończono w 1896 r. Oprócz fantastycznych widoków na najodleglejsze dzielnice miasta turyści mogą podziwiać niezwykłą świątynię łączącą w sobie elementy architektury średniowiecznej i bizantyjskiej, a także muzeum mieszczące się w klasztornych zabudowaniach z kolekcją sakralnych zabytków. Najważniejszym miejscem w Lyonie jest starówka rozciągająca się u stóp wzgórza Fourviere z tajemnymi przejściami między malowniczymi budynkami i skwerami. Niepowtarzalny klimat stwarzają restauracje ulokowane w XV-XVII-wiecznych domach bogato zdobiony sztukaterią, tworzących najlepiej zachowany kompleks renesansowy w Europie. Wspaniała zabudowa otacza katedrę św. Jana Chrzciciela prezentującej architektoniczną mieszankę elementów romańskich i gotyckich, a także niezwykły zegar astronomiczny. Miłośnicy historii powinni zajrzeć do takich placówek jak: Międzynarodowe Muzeum Miniatury, Muzeum Historii Lyonu lub zadziwiającego Muzeum „Renesans Automatów”. Jednym z ciekawszych sposobów zwiedzania miasta jest odnajdywanie tajemnych przejść zwanych „traboules”, które przed laty wykorzystywano do przenoszenia towarów, a dziś łączą ulice, dziedzińce i budynki oraz doskonale nadają się do odbywania wycieczek pełnych przygód i niespodzianek. Idealnym miejscem na spacery jest Presqu’ile – dzielnica rozciągająca się między dwoma rzekami, której ciekawostkami turystycznymi są Place des Terreaux z niezwykłą fontanną przedstawiającą cztery rozpędzone rumaki, ratusz i opera. Spacerując po placu można przy okazji zajść do pałacu św. Piotra, w którym obecnie mieści się Muzeum Sztuk Pięknym noszące miano „Małego Luwru”. Oprócz licznych kościołów i muzeów królujących na mapie turystycznej Lyonu warto również zwiedzić dzielnicę La Croix Rousse, w której przed laty działały dziesiątki warsztatów tkackich oraz Parc de la Tete d’Or z ogrodem zoologicznym i pięknym jeziorem wokół którego można odbywać romantyczne spacery.

Tuluza - turyści chętnie zaglądają do miasta, tym bardziej że panuje w nim studencka atmosfera, a wspaniała zabudowa dzięki różowej cegle, z której jest wzniesiona, szczególnie wieczorami, nabiera ciekawych barw. Przed wiekami miasto wyglądało zupełnie inaczej, niemniej wędrówka po nim z pewnością może przybliżyć wydarzenia z minionych epok. Pierwszymi założycielami pradawnej osady byli celtyccy Wolskowie, ale to Rzymianie wznieśli pierwsze miasto o nazwie Tolosa z akweduktami, teatrami i licznymi świątyniami. Na pewien okres pieczę nad nim sprawowali Wizygoci, w kolejnych wiekach zdobywali je Frankowie i plądrowali Arabowie. Okres spokoju nastał w wieku IX, kiedy powstało hrabstwo Tuluza, natomiast niepokój przyszedł wraz ze średniowiecznymi wyprawami krzyżowymi. Miasto powróciło do łask wraz z rozwojem przemysłu i komunikacji kolejowej, stało się ważnym ośrodkiem zbrojeniowym podczas I wojny światowej i stolicą europejskiego lotnictwa, dzięki produkcji znanych na całym świecie samolotów. Wędrówkę po mieście najlepiej rozpocząć od place du Capitole z najważniejszymi gmachami takimi jak ratusz połączony z teatrem, których cechą charakterystyczną jest monumentalna fasada. W sąsiedztwie tych budynków wznosi się ciekawy kościół Jakobinów z cennym relikwiarzem słynnego filozofa Tomasza z Akwinu. Koniecznie trzeba przespacerować się na północ od centralnego placu, gdzie podziwiać można kościół Marii Panny du Taur i zapuścić  jeszcze dalej do najcenniejszego zabytku miasta, jakim jest tuluska bazylika St-Sernin wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. Przed wiekami do świętego miejsca przybywali pielgrzymi, by modlić się przy relikwiach św. Saturnina. Największy tego typu kościół we Francji budowano w kilku etapach, a turystów zachwyca powstałe jako pierwsze niezwykłe prezbiterium oraz późniejszy, bardzo efektowny portal południowy. Najważniejszym miejscem w świątyni jest grobowiec św. Saturnina z wielkim baldachimem i figurą świętego, którą anioły wznoszą ku niebiosom. Tuluza to miasto katedr i świątyń, po którym można spacerować godzinami w poszukiwaniu cudów architektury sakralnej i nie tylko. Ciekawe są liczne rezydencje i pałace, a schronienie przed promieniami słonecznymi dają zadbane ogrody Jardin Royal i Jardin des Plantes położone przy ruchliwej Al. J. Guesde. Turyści nie zainteresowani zwiedzaniem muzeów, których w Tuluzie nie brakuje, mogą spacerować wspaniałymi bulwarami wzdłuż Garonny i podziwiać spokojny nurt rzeczny. Przy okazji można zobaczyć starą elektrownie wodną i pozostałości średniowiecznego młyna. Na pewno warto zajść do wieży ciśnień z galerią fotograficzną oraz do dawnej rzeźni miejskiej, w której obecnie mieści się nowoczesne centrum kultury. Turyści dysponujący większą ilością czasu mogą wybrać się przy okazji pobytu w Tuluzie na niezwykle pasjonującą wycieczkę do Colomiers, gdzie znajdują się wielkie zakłady lotnicze udostępniane zwiedzającym na zorganizowanych wycieczkach. Obok hal fabrycznych i wielu ciekawych atrakcji związanych z lotnictwem można na własne oczy zobaczyć wycofany z użytku naddźwiękowy samolot Concorde.

Wycieczki do Hiszpanii:

Girona – miasto sięgające historią czasów rzymskich, które ze względu na wiele bitew i chęci zagarnięcia go nazwano "miastem tysiąca oblężeń". Ciekawą częścią miasta jest dzielnica Call należąca do najlepiej zachowanych i największych dzielnic żydowskich w Europie. Można tu znaleźć wiele pamiątek minionej historii, jak: Banys Arabs – łaźnie arabskie z XIII w., dawny klasztor Sant Pere de Galligants, gdzie obecnie mieści się Muzeum Archeologiczne i najważniejszy kościół Girony – katedra gotycka, która posiada tylko jedną, ale za to największą na świecie nawę.

Empuries – ruiny położone w sąsiedztwie miasta L'Escala, które uznawane są za jedną z najważniejszych odkryć archeologicznych z czasów kolonizacji greckiej i rzymskiej. Ruiny miasta greckiego znajdują się bliżej wybrzeża, rzymskie usytuowane są na pobliskim wzgórzu, a między nimi znajduje się muzeum z cennym posągiem greckiego ojca medycyny – Asklepjosa.

Pubol – miejscowość niedaleko Girony, gdzie Salvador Dali kupił swojej żonie zamek, którego wnętrza urządził w swoim surrealistycznym stylu. Opuścił zamek w 1984 r. kiedy to podczas pożaru omal nie stracił w nim życia.

Besalu – położone nad rzeką Fluwią, miasto, w którym czas się zatrzymał w średniowieczu, co poczuć można przechadzając się krętymi, wąskimi uliczkami. Warto zobaczyć tutejszy romański most z XII w. ze stojącym na środku budynkiem obronnym z osuszaną bramą oraz kościoły Sant Pere i Santa Maria z X w.

Llivia – miasto leżące we francuskich Pirenejach, które w XVI w. zostało przyznane Hiszpanii, pod warunkiem nie budowania w nim nigdy fortyfikacji obronnych. By umożliwić komunikację mieszkańców Livii z pozostałą częścią kraju wytyczono eksterytorialna drogę przez góry. Warto zobaczyć tutejsze kamienne ulice i domy, najstarszą w Europie aptekę i spróbować pirenejskiej kuchni. W sąsiedztwie miasta znajdują się bardzo dobrze zagospodarowane stoki narciarskie.

Andora – jedno z najmniejszych państw Europy znajdujące się w sercu Pirenejów, do którego poza zapierającymi dech w piersiach widokami i przepięknymi zabytkami przyciąga strefa wolnocłowa. Andora jest demokratycznym księstwem kierowane przez dwie głowy państwa: biskupa hiszpańskiego i prezydenta Francji, którzy pełnią funkcje reprezentacyjne, a sprawowanie władzy należy do rady Generalnej i premiera. Językiem urzędowym jest kataloński, ale można porozumieć się po francusku i hiszpańsku, ponieważ rodowici Andorczycy są mniejszością w swoim kraju. Od ostatnich lat ubiegłego wieku główną siła napędową stała się turystyka i jej obsługa, a co za tym idzie rozwinął się handel regionalnymi pamiątkami, towarami wolnymi od cła i obsługa gastronomiczno-hotelarska. Na wycieczkę wymagany jest paszport.

Barcelona – stolica Katalonii, która swoją atmosferą, pięknem i bogactwem zachwyci każdego. Stolica słynnej drużyny FC Barcelona, miejsce natchnienia Zafona, Picassa, Miro i Gaudiego oraz jedno z najbardziej kosmopolitycznych miast świata, jest turystyczną mekką Hiszpanii. Osadę założyli Fenicjanie, a jako kolonia rzymska rozwinęła się do rangi jednej z najważniejszych republik kupieckich Morza Śródziemnego. Pamiątkami tych czasów są ruiny murów obronnych znajdujące się obecnie na terenie Dzielnicy Gotyckiej. Rozwijające się szybko miasto było stało się cennym trofeum dla Kartaginy, która na krótko je zajęła, następnie Swebów, Wandalów i Wizygotów, którzy utworzyli tutaj swoje państwo. W 712 r. dotarli do niej Maurowie, którzy zajęli miasto na prawie sto lat – w 802 r. Barcelona została odbita przez Ludwika, syna Karola Wielkiego, a wkrótce stała się stolicą "Marchii Hiszpańskiej". Do XII w. jej znaczenie jeszcze bardziej wzrosło, stała się stolicą niezależnego hrabstwa, a następnie Królestwa Aragonii. Po wcieleniu do Kastylii pozycja miasta osłabła. Kiedy Hiszpania zajęta była podbojami za oceanem Barcelona zaczęła rozwijać się jako port przeładunkowy, a następnie miasto przemysłowe, co zapewniło jej dalszy rozwój i zapewniło czwarte miejsce wśród uprzemysłowionych potęg świata. Katalonia, z Barcelona na czele wiele razy podejmowała próby zdobycia autonomii, a ostatnią zniweczyło zwycięstwo generała Franco w wojnie domowej. Po jego śmierci w regionie nastąpiło odrodzenie kulturowe – nastąpił powrót do dawnych tradycji, zaczęto używać zakazany przez ostatnie 36 lat język kataloński, który podczas Igrzysk Olimpijskich organizowanych w mieście w 1992 r. został oficjalnie uznany za drugi język regionu. Będąc w Barcelonie warto zobaczyć najstarszą część miasta – Barri Gotic – Dzielnicę Gotycką z wąskimi i urokliwymi uliczkami, zabytkami pamiętającymi XIII w., a nawet pozostałościami z czasów starożytnych. Barcelona ma bardzo wiele do zaoferowania: od zabytków pamiętających różne epoki po nowoczesne atrakcje jak parki rozrywki, park wodny, zoo i kolejkę linową z Barcelonety na wzgórze Montjuic, jednak bez wątpienia jej największym skarbem są dzieła Gaudiego. Najbardziej charakterystyczną budowlą miasta jest kościół Sagrada Familia (Świętej Rodziny) – który początkowo miał być budowlą neogotycką, jednak prace przejął Antonio Gaudi, który dokończył kryptę i stworzył imponujący projekt wysokiej na 150 m świątyni. Warto zobaczyć też inne dzieła artysty jak: Casa Mila, Casa Batllo czy Parc Guell, gdzie w jednym z domów mieszkał artysta, a następnie powstało tam muzeum jego imienia.

Kiedy najlepiej wybrać się na Lazurowe Wybrzeże?
Sezon letni zaczyna się tu już w maju i trwa do połowy października, kiedy temperatura powietrza przekracza 25ºC. Mimo wysokich temperatur w środku lata temperatura nie jest zbyt uciążliwa dzięki morskiej bryzie, jednak jest odczuwalna w głębi lądu i dużych miastach. Najcieplejszymi miesiącami są lipiec i sierpień, w kurortach można spotkać najwięcej turystów, którym nie przeszkadzają wyższe ceny niż poza sezonem. Wielu podróżników decyduje się również na odwiedziny tej części Francji wiosną i jesienią, które są dogodnymi porami roku na zwiedzanie zabytków i urlop spędzony w spokojniejszej atmosferze.

Lazurowe Wybrzeże oferuje wiele atrakcji, a obrzędy religijne czy festiwale są tu obchodzone bardzo hucznie. Jest to świetna okazja do poznania miejscowej kultury, a szczególnym zainteresowaniem cieszą się letni Awinioński Festiwal Teatralny i lipcowe festiwale związane ze średniowieczem, takie jak pokazy walk rycerskich i prezentacje rzemiosł sprzed wieków oraz sierpniowy Tydzień Hiszpański z korridą i wieloma innymi atrakcjami w Carcassonne. Ciekawie prezentuje się wrześniowy Festiwal Fotograficzny Visa pour l'Image w Perpignan, nie można także ominąć Karnawału Nicejskiego odbywającego się podczas ostatnich dwóch tygodni przed ostatkami czy Festiwalu Filmowego w Cannes.

Jaka waluta obowiązuje we Francji i jakie są orientacyjne ceny?
We Francji obowiązuje wspólna dla całej Unii Europejskiej waluta – Euro. Konsekwencją tego są nieco wyższe ceny niż w Polsce, zwłaszcza jeżeli chodzi o posiłki w restauracjach i infrastrukturę turystyczną.

Gdzie i jakie pamiątki kupić na Lazurowym Wybrzeżu?
Zakup pamiątek nie stanowi żadnego problemu. W każdym kurorcie i większym mieście znajdują się bardziej lub mniej wyszukane sklepy oferujące ciekawe przedmioty. Do najbardziej poszukiwanych pamiątek należą: ceramika z Rouen, koronki z Alencon, kryształy z Baccarat, a także regionalne wina, których ilość w każdym regionie może zawrócić w głowie. Turyści z wakacji przywożą wspaniałe kulinarne przysmaki, jak rozmaite sery, ciastka maślane, kiełbasy, słynną musztardę Dijon lub butelkę oliwy czy ocet balsamiczny. Wiele regionów może pochwalić się doskonałymi wyrobami garncarskimi, fajansowymi, szkłem artystycznym, wyrobami skórzanymi, wikliną i porcelaną. Turystki powinny rozglądać się za modnymi torebkami i apaszkami, w ekskluzywnych sklepach nie brakuje również oszałamiających, francuskich perfum. Za markowymi ubraniami najlepiej rozglądać się w sklepach oferujących posezonową wyprzedaż towarów. Podróżniczą kolekcję powinny również ozdobić miniaturki znanych, francuskich budowli jak Wieża Eiffela czy katedra Notre Dame.

Jaki czas obowiązuje we Francji?
We Francji obowiązuje taki sam czas jak w Polsce.

Jak poruszać się po Lazurowym Wybrzeżu?
Od granicy z Włochami i Hiszpanią, w niedalekiej odległości od wybrzeża biegnie płatna autostrada, którą można poruszać się między największymi miastami takimi jak Nicea, Cannes, Tulon, Marsylia, Nimes, Montpellier, Bezries i Narbona, a także dojechać do Barcelony. Między miejscowościami turystycznymi i głównymi miastami istnieje wiele połączeń autobusowych, a nawet kolejowych. Jeżeli planujemy odbyć nieco dalszą podróż szybką koleją warto kupić bilet wcześniej, gdyż w dniu wyjazdu przeważnie brakuje miejsc. Sieć kolejowa we Francji jest jedną z najlepiej rozwiniętych w Europie, a szybkie pociągi TGV łączą główne miasta wybrzeża z centrum i północą kraju.

W większych miejscowościach można wypożyczyć auto i samemu zwiedzić okolicę, jak również jest to wygodne rozwiązanie jeżeli przyjechaliśmy samochodem do Francji. Polskie prawo jazdy jest wszędzie akceptowane, jednak należy pamiętać, że jeżeli poruszamy się samochodem z obcą rejestracją nie podlegamy kredytowaniu mandatów, czyli mandat musi być zapłacony na miejscu lub przed wyjazdem z kraju, gdyż nie zezwala się na opuszczenie kraju z długiem wobec państwa.Dla turystów wypoczywających na Lazurowym Wybrzeżu istotne są przeprawy promowe łączące większość głównych ośrodków turystycznych.

Jakie plaże są na Lazurowym Wybrzeżu?
Plaże Lazurowego Wybrzeża są w większości bezpłatne, bardzo dobrze zagospodarowane rekreacyjnie, piaszczyste i łagodnie nachylone do morza co sprawiło, że region znany jest jako jedno z najpiękniejszych kąpielisk Europy. Istnieje tu szeroki wachlarz ofert prywatnych firm zajmujących się wypożyczaniem sprzętu wodnego, motorówek, jachtów i skuterów. Na plażach organizowane są liczne zawody sportowe, konkursy i beach party.
Lazurowe Wybrzeże charakteryzuje się pięknymi plażami, które rozciągają się na przestrzeniach wielu kilometrów w otoczeniu pięknej przyrody. Każdy turysta z pewnością znajdzie dla siebie dogodne miejsca kąpielowe. Najlepsze, piaszczyste i szerokie plaże o złocistym zabarwieniu znajdują się w takich kurortach jak Palavas-les-Flots, Carnon-Plage, Canet-en-Roussillon, Etan de Canet et de Saint-Nazaire i Saint-Cyprien Plage. Na kamieniste plaże można trafić w Menton i Nicei, natomiast doskonałym miejscem wypadowym na piękne piaszczyste wybrzeże z Plage de Pampellone, Plage Tahiti i  Plage de Bonne Terrasse jest Saint-Tropez.

Ciekawe plaże można znaleźć w okolicach Cote Vermeille – Wybrzeża Cynobrowego, są to pięknie położone, żwirowe zatoczki obramowane najczęściej skałami, idealne dla osób poszukujących spokoju i możliwości uprawiania snorkelingu.

Przy hotelach wyższej kategorii lub w wybranych kurortach plaża jest usypywana sztucznie lub znacznie różni się od typowych plaż miejskich, dlatego wybierając kurort i hotel warto upewnić się do jakiej plaży będziemy mieli dostęp.

Jakie są ograniczenia celne we Francji?
Przewóz towarów podlega ograniczeniom ilościowym na zasadach obowiązujących w UE, co oznacza w praktyce, że rzeczy osobiste i sprzęt na własny użytek nie podlega ograniczeniom celnym. W przypadku towarów można wwozić i wywozić: do 800 szt. papierosów, 200 szt. cygar, 10 l spirytusu, 20 l mocniejszego alkoholu, 90 l wina i 110 l piwa.

Jakie dokumenty potrzebne są w razie konieczności skorzystania z służby zdrowia we Francji?
W nagłych przypadkach turyści z Polski objęci są we Francji bezpłatną podstawową opieką medyczną. Opłaca się jednak wykupić polisę ubezpieczenia podróżnego, która w razie potrzeby umożliwi pokrycie kosztów bardziej zaawansowanego leczenia i transport medyczny. Jeżeli posiadamy ubezpieczenie prywatne należy zapoznać się z jego warunkami, gdyż w większości przypadków ubezpieczeniem objęte są koszty leczenia powyżej pewnych kwot, które należy samemu opłacić. Przed wyjazdem za granicę dobrze jest jednak w oddziale wojewódzkiego NFZ złożyć wniosek o wydanie Europejskiej Karty Ubezpieczenia Zdrowotnego, która jest dowodem posiadania takiego ubezpieczenia.

Ze względu na inną florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach i przestrzegać podstawowych zasad higieny. Turyści powinni pić wyłącznie wodę butelkowaną, ewentualnie gotowaną co najmniej 10 min. Szczepienia ochronne nie są wymagane i nie ma zagrożeń sanitarno-epidemiologicznych, niemniej przed wyjazdem warto sprawdzić czy szczepienia nie są zalecane sezonowo.

Dokumentem uprawniającym nas do pobytu na terenie Francji jest dowód osobisty lub paszport (o ile nie posiadamy dowodu). Obowiązują nas te same co w innych krajach Unii Europejskiej przepisy dewizowe oraz nie ma obowiązku meldunkowego, jeżeli nasz pobyt na terenie kraju nie przekracza 90 dni.

Szczegółowe i aktualne informacje można znaleźć na stronie Ministerstwa Spraw Zagranicznych: www.msz.gov.pl lub na stronie ambasad i konsulatów we Francji.

Ambasada Rzeczypospolitej Polskiej w Republice Francuskiej
Francja, Paryż, 1, Talleyrand, 75007
Tel.: +33 143173405 Tel. dyżurny: +33 680580220 Faks: +33 143173507
paryz.amb.sekretariat@msz.gov.pl
www.paryz.polemb.net

Konsulat Honorowy Rzeczypospolitej Polskiej w Nicei
Francja, Nicea, 205 Avenue de la Lanterne, 06 200
Tel.: (00-33-4) 937-147-28
forka.invest@hotmail.fr